BİHASIL sıf. (fars. bi- ve ar. hâşıl'öan bihâşıl). Esk. Sonuçsuz, verimsiz, k:sır. —Kur. tar. Geliri az, geniş vakıf ve dirlik toprakları için kullanılan bir terim. (Hazine defterlerinde yazılı olandan daha az gelir getiren dirlikler böyle anılırdı.)
Yorum Gönder